
در حالی که منابع معدنی سطح زمین بهتدریج کاهش مییابند، صنعت معدنکاری به دنبال راهکارهای جدید برای تأمین نیازهای رو به رشد جهان است. یکی از حوزههای نوظهور در این صنعت، معدنکاری زیر دریا است که با هدف استخراج فلزات نادر و مواد معدنی ارزشمند از بستر اقیانوسها در حال توسعه میباشد. این فناوری نوین، علاوه بر ایجاد فرصتهای اقتصادی، چالشهای زیستمحیطی و فنی قابلتوجهی را نیز به همراه دارد. در این گزارش، به بررسی مزایا، چالشها و آینده معدنکاری در اعماق دریا پرداخته میشود.
چرا معدنکاری زیر دریا اهمیت دارد؟
فلزات نادر مانند نئودیمیوم، دیسپروزیم، و تانتالوم که در تولید باتریهای پیشرفته، توربینهای بادی، پنلهای خورشیدی و قطعات الکترونیکی مورد استفاده قرار میگیرند، به شدت مورد تقاضا هستند. از آنجا که ذخایر زمینی این فلزات محدود و عمدتاً در انحصار چند کشور خاص است، معدنکاری در بستر اقیانوسها میتواند جایگزین مناسبی برای تأمین این عناصر حیاتی باشد. علاوه بر این، توسعه فناوریهای نوین، امکان دستیابی به این منابع را تسهیل کرده و وابستگی به منابع زمینی را کاهش داده است.
منابع معدنی زیر دریا
منابع معدنی موجود در بستر اقیانوسها را میتوان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:
گرههای چند فلزی (پلیمتالیک): این گرهها در اعماق ۳۵۰۰ تا ۶۰۰۰ متری اقیانوس یافت شده و سرشار از فلزاتی مانند منگنز، نیکل، مس و کبالت هستند.
پوستههای غنی از کبالت: این مواد در دامنه کوههای زیرآبی وجود دارند و حاوی کبالت، نیکل و برخی فلزات نادر دیگر هستند.
دودکشهای هیدروترمال: در این ساختارها، مواد معدنی شامل سولفیدهای مس، روی، طلا و نقره از آبهای گرم زیرسطحی به بستر دریا منتقل میشوند. این منابع به دلیل غنای بالای مواد معدنی، به یکی از اهداف اصلی شرکتهای معدنکاری تبدیل شدهاند.

فناوریهای مورد استفاده در معدنکاری زیر دریا
برای استخراج مواد معدنی از بستر دریا، فناوریهای پیشرفتهای به کار گرفته میشوند که شامل:
- روباتهای خودکار و نیمهخودکار برای جمعآوری گرههای فلزی و رسوبات معدنی.
- سیستمهای حفاری و مکش برای استخراج مواد از پوستههای سخت و دودکشهای هیدروترمال.
- سکوهای شناور برای پردازش اولیه مواد معدنی و انتقال آنها به کشتیهای حملونقل.
- دوربینها و حسگرهای پیشرفته برای پایش محیط زیست و کاهش آسیبهای احتمالی به اکوسیستمهای دریایی.
مزایای معدنکاری زیر دریا
کاهش وابستگی به منابع زمینی: این فناوری میتواند نیاز صنایع مدرن را بدون تخریب بیشتر محیطزیست خشکی تأمین کند.
افزایش دسترسی به مواد معدنی ارزشمند: بستر اقیانوسها حاوی منابعی است که در سطح زمین کمیاب شدهاند.
کاهش تنشهای ژئوپلیتیکی: بسیاری از ذخایر فلزات نادر در چند کشور خاص متمرکز هستند، اما معدنکاری در دریا میتواند زنجیره تأمین این مواد را متنوعتر کند.
پیشرفت فناوریهای مرتبط: توسعه معدنکاری زیر دریا موجب رشد فناوریهای رباتیک، پردازش دادههای ژئوفیزیکی و بهبود روشهای حفاری در شرایط دشوار میشود.
چالشها و موانع معدنکاری زیر دریا
با وجود پتانسیل بالا، معدنکاری در اعماق اقیانوسها با چالشهای متعددی مواجه است:
اثرات زیستمحیطی: فعالیتهای معدنی میتوانند زیستگاههای دریایی را مختل کرده و به تنوع زیستی اقیانوس آسیب بزنند. آلودگی صوتی ناشی از عملیات حفاری و جابجایی رسوبات میتواند بر گونههای دریایی تأثیر بگذارد.
فناوری پیچیده و هزینهبر: توسعه و نگهداری تجهیزات لازم برای استخراج در اعماق دریا بسیار پرهزینه است. همچنین، نیاز به تعمیر و نگهداری مداوم این تجهیزات در شرایط سخت زیرآبی، هزینههای بیشتری را به همراه دارد.
چارچوبهای قانونی و حقوقی: حقوق بهرهبرداری از منابع زیرآبی همچنان محل بحث است و قوانین بینالمللی در این حوزه هنوز به طور کامل توسعه نیافتهاند. برخی کشورها و سازمانهای محیطزیستی بر لزوم تدوین مقررات سختگیرانه برای جلوگیری از تخریب بستر دریا تأکید دارند.
ریسکهای عملیاتی: فعالیت در اعماق زیاد با فشار بالا، دمای پایین و تاریکی مطلق همراه است که خطراتی مانند خرابی تجهیزات، حوادث زیستمحیطی و چالشهای ارتباطی را افزایش میدهد.

آینده معدنکاری زیر دریا
پیشبینیها نشان میدهد که معدنکاری زیر دریا در دهههای آینده رشد چشمگیری خواهد داشت. با پیشرفت فناوریهای حفاری و روباتیک، هزینههای استخراج کاهش خواهد یافت و امکان بهرهبرداری پایدار از این منابع افزایش خواهد یافت. در عین حال، ضرورت تدوین مقررات سختگیرانه زیستمحیطی برای حفظ تعادل اکوسیستمهای دریایی بیش از پیش احساس میشود. همکاریهای بینالمللی و اجرای پروژههای آزمایشی میتوانند نقش مهمی در تعیین آینده این صنعت داشته باشند.
معدنکاری زیر دریا یک افق جدید برای استخراج فلزات نادر و ارزشمند محسوب میشود. این فناوری میتواند نقش مهمی در تأمین مواد اولیه برای صنایع پیشرفته ایفا کند، اما نیازمند مدیریت صحیح زیستمحیطی و قانونی است. با سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه، میتوان به استخراج پایدار و مسئولانه از این منابع دست یافت و در عین حال، تأثیرات منفی زیستمحیطی را به حداقل رساند. توسعه استانداردهای بینالمللی و فناوریهای پایدار میتواند آیندهای متوازن را برای معدنکاری در اعماق دریا رقم بزند.